Reisverslag van Thijs en Koen – dag 16

Het was nog een klein stukje met de auto naar Cairns, zo'n 400km. Ja dat is tegenwoordig maar een klein stukje voor ons. Omdat we nog een hostel moesten zoeken voor de avond en de auto wilden proberen te verkopen, gingen we gewoon over de snelweg en niet langs de kustweg. Dus helaas geen watervallen en vulkanen, maar gewoon de snelweg. Ook was het lastig om op internet te gaan want bij alle vijf de Mac Donalds waar we langs kwamen, hadden ze geen internet. Voor de laatste kilometers hadden we alleen geen reserveband meer, dus het was voorzichtig rijden. En toch zo snel mogelijk in Cairns komen. Gelukkig ging het allemaal goed en konden we ook nog doorrijden naar een winkelcentrum een stukje verder, waar we onze gaspit en gasflessen in konden leveren want die hadden we niet meer gebruikt. Koen had ook nog een jerrycan in de auto liggen die hij in april had gekocht en niet gebruikt. Hier kregen we ook nog geld voor terug, terwijl je eigenlijk binnen 28 dagen moet ruilen. Dat was dus mooi meegenomen.

De receptie van het hostel waar we wilden overnachten was nog niet open, daarom hadden we even de tijd om alle spullen uit de auto te laden en te kijken wat we nog wilden bewaren. Toen alle spullen uit de kofferbak waren, kwam er ook nog een ei tevoorschijn die Koen met Pasen in de auto had gelegd (na zijn tocht in de Blue Mountains). Gelukkig was dit ei al gekookt en konden we hem zo weggooien.
Toen de receptie eenmaal open was, was het laatste bed al snel vergeven en moesten we een andere slaapplek zoeken. We zijn toen eerst naar de garage aan de overkant van de straat gegaan om te kijken of ze een plaats wisten waar we de auto konden verkopen. Omdat de auto al best oud is (bouwjaar 1993) en een sedan minder populair is dan een stationwagon, gaf hij ons weinig kans bij de autobedrijven en een wat grotere kans door te adverteren bij hostels op de prikborden. De monteur zelf was niet echt in de auto geïnteresseerd, maar wilde toch nog $200 voor de auto geven wanneer we hem niet konden verkopen.

Onderweg terug naar het centrum hebben we een paar hostels gebeld, en één had nog een kamer vrij met een tweepersoonsbed erin, dus hebben we die maar genomen. Ook gelijk gereserveerd voor de avond dat we terug zouden komen van de boot. Want daar slapen we ook een nachtje op.
‘s Middags hebben nog geprobeerd de auto te proberen te verkopen door een advertentie te printen en op te hangen bij het hostel op het prikbord (en in de keuken nog een extra advertentie). Daarna heeft Koen de advertentie ook op de Australische variant van marktplaats gezet. Helaas had dit nog niet veel succes, want het lukte niet om er op internet een foto bij te zetten en het aantal mensen wat op 1 avond in het hostel een auto zoekt is ook beperkt.
‘s Avonds weer gekookt en ook de was gedaan zodat we weer schone kleren hadden.