Getting the car ready...

Even een verhaaltje over mijn auto...

Om officieel met mijn auto te mogen rijden moesten er een aantal stappen worden ondernomen en documenten worden verkregen.
De eerste stap was het verkrijgen van een 'Pink Slip'. Dat is een verklaring van een erkende garage dat de auto in orde is. Nadat ik vrijdag alle garages in Byron Bay had gebeld, wist ik dat ik daar pas op maandag terecht kon voor een keuring en ben ik dus verder gegaan met zoeken op internet.
Matt vroeg me of ik ook de garages in Lismore had geprobeerd (dit is een grotere plaats, 40-50 km verderop) en uiteindelijk vond ik daar een garage die tijd voor me had als ik er over een uur was. Het was zo'n 45 minuten rijden dus dat betekende meteen alle spullen pakken en richting Lismore om de garage te zoeken.
Eenmaal bij de garage aangekomen bleek dat je heel zachtjes de stoep op moest rijden, zelfs nog zachter dan ik deed, want ik raakte er de stoep toen ik de auto voor de garage parkeerde. Toen de monteur tijd voor me had en wist dat ik voor mijn pink slip kwam, overhandigde ik hem mijn sleutels en reed hij met de auto de straat uit.
Al mijn spullen (portomonnee, tas met drinken, rijbewijs, autopapieren, enz.) lagen nog in de auto dus ik was erg blij om de auto een paar minuten later terug te zien. De computer had ondertussen genoeg gegevens verzameld van deze rit en kon worden uitgelezen. Na een grondige inspectie van de buitenkant, onderkant, zijkanten en binnenkant van de auto, vertelde de monteur me dat ik toch eigenlijk wel een knipperlicht aan de linkerkant van de auto moest hebben, zoals er ook een aan de rechter zijkant zat. Een kilometer of drie buiten de stad zat een schroothandel, waar ik wel zo'n knipperlicht kon halen. Verder was de auto in orde. De man ging daarna naar zijn kantoor en begon daar de krant te lezen, zijn email te checken en wat op de pc in te typen. Ik begon me ondertussen af te vragen of het de bedoeling was
dat ik ondertussen met de auto het knipperlicht ging halen.
Na een klein kwartiertje kwam de man weer uit zijn kantoor en was ik $43,50 armer en een papiertje rijker.

Op naar de schroothoop dus. Na 4 kilometer had ik nog geen schroothoop gezien, maar 8 km verderop was hij er toch eindelijk. Binnen vertelde de man me meteen dat hij zo'n knipperlicht niet meer op voorraad had. Misschien zat er buiten nog iets bruikbaars op een auto.
Na enig speurwerk vond de beste man een geschikt knipperlicht die ik voor $5 mee mocht nemen. Bij de garage waar de auto was gekeurd heb ik meteen maar een schroevendraaier gevraagd om het er zelf op/in te monteren en de auto was weer compleet.

Behalve een 'pink slip', heb je hier ook een 'blue slip' en 'green slip' (het lijkt wel judo hier, met al die slippen). De bleu slip is een uitgebreidere keuring en met de green slip wordt de verzekering bedoeld.

Op internet had ik al wat speurwerk gedaan en ik had uiteindelijk een geschikte verzekering gevonden. De prijzen waren overal (bij alle 6 maatschappijen) ongeveer hetzelfde, maar de voorwaarden en dekking verschilden wel wat per maatschappij.
Na het invullen van verschillende pagina's met gegevens (Geboortedatum jongste bestuurder, schadegeschiedenis, kenteken, locatie waar de auto gestald wordt, etc.) gaf de website aan dat ik niet verder kon met dit kenteken en ik op moest bellen. Ik moest dus tot maandag wachten.

Ook nadat ik maandag de verzekeringsmaatschappij had gesproken, vertelden ze me dat ze me niet meteen verder konden helpen. De auto stond nog op naam van de vorige eigenaar en de verzekering ook. Om dit aan te passen moest ik dus naar een RTA-office, en die hebben ze niet hier in Byron Bay.

Dinsdag ben ik met de auto naar Balina gereden. Balina is de andere grotere plaats in de regio (op 40 km afstand) en daar hadden ze wel een kantoor waar het kentekenbewijs kon worden overgeschreven op mijn naam.

Na wat wegwerkzaamheden (op de snelweg kom je elke 10 km wel wegwerkzaamheden tegen, ook op weg naar Brisbane is dat wel eens frustrerend) en een omleiding, kwam ik in een heel ander gedeelte van Balina aan dan mijn eerste intentie was. Ik moest daarom het hele dorp door om bij de RTA (in West-Ballina) te komen. 10 km (en weer een omleiding) verder stond ik toch wel bij de RTA en kon ik een nummertje trekken.
Een aardige vrouw hielp mij met mijn overschrijving en liet me eerst een papier invullen. Toen ik dit had ingevuld, mocht ik terug naar het loket komen en moest ik aantonen dat ik toch echt was wie ik zei dat ik was. Ik had twee verschillende pasjes of documenten nodig met mijn volledige naam erop. Op één ervan moest ook een foto staan en op één van de twee moest mijn huidige adres in NSW, Australia staan.
Zoals je misschien al snapt gaf dit tweede wat problemen omdat ik geen rekeningen heb met het adres erop en ik er nog maar een week woonde. De vrouw hielp me door te zeggen dat een bankafschrift of brief van de bank ook geldig was en ik bedacht me dat ik een brief van de bank bij me had. De dag ervoor had ik namelijk een spaarrekening, lopende rekening en superfund (pensioenfonds) bij de bank in Byron Bay geopend. Helaas stond op deze brief het adres van de bank (ik moet het pasje maandag bij de bank ophalen) en had ik er dus niet veel aan.
Ik ben toen naar de vestiging van de bank in (East-)Balina gegaan om een verklaring te krijgen dat ik op mijn huidige adres in Coopers Shoot woon, zodat ik het kon gebruiken voor de RTA.
Ik had alle papieren en mocht weer naar de, erg behulpzame en geduldige, vrouw achter het loket. Na de overschrijving op mijn naam moest ik veel minder afrekenen dan ik vooraf had uitgerekend en vertelde de vrouw me of ik wist dat de registratie per 4 februari 2012 was verlopen. Ik mocht niet in deze auto rondrijden en was ook niet verzekerd. Daarmee riskeerde ik een boete van $2000. (Dit verhaal klopte niet helemaal, omdat je er wel mee mag rijden om dingen voor je keuring, registratie of verzekering te regelen.)
In het kantoor van de RTA kon ik vervolgens weer bellen voor mijn green slip, en even later mijn registratie afronden.
De auto is nu verzekerd en geregistreerd tot 4 augustus 2012 en moet hem net van tevoren weer proberen te verkopen. Ik moet er dan makkelijk $1500 - $2000 mee kunnen verdienen, omdat hij nog in een hele goede staat verkeert.

De dag erna heb ik weer zo'n 400 km in mijn auto mogen rijden om te gaan werken en gelukkig is alles nu geregeld.