Verhuizen, verhuizen, verhuizen...

Toen ik eerder dan verwacht uit de Blue Mountains en Sydney terugkwam, moest ik op zoek naar een kamer. In eerste instantie was het de bedoeling om bij Marije in de camper te slapen tot ik een kamer had gevonden, maar omdat ik nu veel eerder terug was kwam dit niet zo goed uit. Ik heb daarom een nachtje geboekt in een hostel “Somewhere to stay” in Brisbane. Ik hoefde maar $19 voor een nachtje te betalen en er reed een pendelbus naar de stad en de bibliotheek, waar het internet gratis gebruikt kan worden. In de bieb heb ik mijn mail gelezen en weer een aantal mailtjes gestuurd naar kamers die wellicht beschikbaar, gemeubileerd en goedkoop waren. De volgende dag kreeg ik via een SMSbericht een reactie op een van de mailtjes, maar ik kon pas de dag daarna komen kijken. (Ik moest dus een nacht bijboeken, maar omdat dezelfde kamer was al vergeven, sliep ik de volgende nacht in een kamer voor $23.)
Ik had maar snel een reactie gestuurd dat ik graag om 10 uur in de ochtend wilde komen kijken, maar die afspraak was pas net bevestigd toen ik een SMSje kreeg dat de kamer al verhuurd werd en nu pas vanaf 1 mei beschikbaar was.
Toen ik de volgende ochtend toch ging kijken en even had gewacht op de huisbaas, kreeg ik een korte rondleiding door het huis. Omdat ik toch per direct een kamer nodig had, kon ik terecht in andere huizen van dezelfde huisbaas. Eerst van zondag tot woensdag in een kamer in Sunnybank (een suburb 15 km ten zuiden van het centrum van Brisbane), vervolgens van woensdag tot zaterdag in een andere kamer in het uiteindelijke huis in MacGregor (ook zo’n 15 km ten zuiden van de binnenstad), anderhalve week in een andere kamer (een paar straten verderop) en tenslotte weer in hetzelfde huis als nummer 2 (nu voor 2 maanden).
De huizen vielen een beetje tegen, zelfs aan mijn toch al lage eisen werd niet echt voldaan. In de huizen in MacGregor liet de hygiëne nogal wat te wensen over (wat zorgde voor mieren en vliegen) en ik merkte dat de douches hier gemaakt zijn voor mensen die in ieder geval een kop kleiner zijn dan ik. Hier was ik al eerder achtergekomen, maar meestal was dan in ieder geval het douchescherm wel hoog genoeg. In het tweede huis viel de eerste nacht al meteen alle stroom in het hele blok uit, in het derde huis zaten we op het moment dat ik erin trok zonder warm water en in alle huizen viel de snelheid van “high speed internet” me erg tegen. In het eerste huis hadden ze om die reden zelf al een nieuwe router gekocht en vertelden ze me dat ik het beste daar films e.d. kon downloaden, omdat het anders een eeuwigheid zou duren. In het derde huis hebben we ook zo’n vier dagen zonder internet gezeten.

Op 19 april kwam mijn neef, Tjeerd, met een vriend naar Brisbane. Ze waren samen met een rondreis in Australië bezig en na Sydney en Melbourne hadden ze een dagje de tijd om Brisbane te ontdekken. Het eerste punt was om ze op te halen bij het vliegveld, waar je maar 2 minuten mag parkeren of veel te veel moet betalen bij “kort parkeren”. Die minuten zijn net genoeg om naar de aankomsthal te rennen, rond te kijken en terug naar de auto te gaan. Ik kon ze binnen die twee minuten niet vinden en omdat er verder geen plaatsje was om mijn auto nog twee minuten neer te zetten, parkeerde ik hem na een rotonde en belde waar ze waren. Ondanks dat we elkaar niet zo goed konden verstaan, leken ze toch op dezelfde plek te zijn als ik 5 minuten daarvoor en heb ik nog een rondje gereden om op dezelfde plek te komen. Nu zagen we elkaar wel en al gauw konden we naar de stad om een hostel voor ze te zoeken.
De reis naar het vliegveld toe was niet zo vlekkeloos verlopen. De afslag naar het vliegveld waarvoor je geen tol hoeft te betalen, was afgesloten in verband met werkzaamheden en al gauw kwam ik in een onbekend gedeelte van Brisbane terecht. Gelukkig had ik een stratenboek bij me, maar daarin kon ik het vliegveld niet vinden (stond ook niet in de index). Mijn auto raakte oververhit omdat het die dag weer erg warm was en toen ik, na weer een keer de weg te hebben gevraagd, bij een benzinepomp wilde wegrijden, deed de rem het niet meer. Toen ik de auto uitzette en opnieuw startte, werkte het weer wel en kon ik dus weer verder.
Ik had al laten weten dat ik iets later zou zijn en toen alle tassen waren ingeladen en we op weg naar de stad waren (met de ventilator op warm en de ramen open), stopten de remmen er plotseling weer mee en moest ik soms de handrem gebruiken om voor een stoplicht te stoppen. Het was niet zo dat ze het de hele tijd niet deden, maar het werd wel duidelijk dat er snel even naar gekeken moest worden. Toen de auto bij een benzinepomp even stil had gestaan terwijl we wat eten en drinken hadden gekocht, was de motor (en de koelvloeistof) nog niet genoeg afgekoeld om het niveau van de koelvloeistof te bepalen. Bij het hostel waar we als eerste gingen kijken of er plaats was, konden Tjeerd en Roland meteen terecht. Mijn auto stond ook prima voor die dag en nacht en ik kon met een korte rondleiding beginnen. We zijn richting de stad gelopen, maar al voor we in het winkelgedeelte waren aangekomen zijn we even bij een bar gestopt om wat te drinken en heeft Tjeerd nog een tussenstop bij de Subway gemaakt. Toen nog een aantal kaarten en postzegels gekocht en omgedraaid om redelijk op tijd terug in het hostel te zijn voor de gratis barbecue. Op het dakterras van het hostel lagen een heleboel worsten op de barbecue en kon je sneetjes brood en saus pakken om het op te eten. Dit alles onder het genot van een biertje, want we hadden nog even een doos (4 sixpacks) bier gekocht. Toen het eten, en even later ook het bier, op was zijn we nog even naar een bar geweest omdat alle bottleshops al gesloten waren. Om een bar binnen te komen moet je een lange broek (jeans) en dichte schoenen aan hebben. Ook moet je je altijd legitimeren en dat was even een probleem voor Tjeerd, totdat hij met de legitimatie van Roland uiteindelijk toch binnenkwam. Een hele gezellige avond in de down under bar, een lange ontnuchterende wandeling en een nachtje/ochtendje slapen in mijn auto. Voor ik weer terug naar huis ging, heb ik in de supermarkt een voorraadje vloeistoffen voor de auto gehaald. Koel-, rem- en koppelingsvloeistof en motorolie om de auto weer helemaal veilig te maken. Gelukkig werkte alles weer en kon ik met een volledig functionerende auto op pad.