Nimbin, Brisbane en een groot feest

Zondag 18 maart zijn we naar Nimbin geweest. Dit weekend hadden we in het huis gezelschap gekregen van een Duits stelletje, Katja en Marvin. De bedoeling was eigenlijk om vandaag ergens naar een grote markt te gaan, maar na 45 minuten rijden bleek dat de markt altijd op de tweede zondag was en we dus een week te laat waren. Toen zijn we maar doorgereden naar Nimbin, omdat we hier toch in de buurt waren.

Nimbin is een hippiestadje dat helemaal in het teken staat van hennep. Er is een weedmuseum, winkels met hennepkleding en allerlei zaken met rook en growing benodigdheden. Hoewel marihuana in de hele staat verboden is, trekken de mensen in Nimbin zich daar weinig van aan. Op straat en in winkeltjes wordt bijvoorbeeld ook gevraagd of je koekjes wil kopen.

Dinsdagavond (20 maart) was het ouderavond. Dit betekende dat ik een dag eerder naar Brisbane ging dan normaal. Flo en Mel zijn maandag ook naar Brisbane vertrokken voor 4 dagen. Ik had nog geen slaapplaats, maar was ook niet van plan om twee dagen achter elkaar op en neer te rijden vanuit Byron Bay, daarom moest ik nog even een slaapplaats regelen. Er waren genoeg mogelijkheden. Ik had zelf al bedacht dat ik een paar hostels af kon gaan voor een slaapplaats (in Upper Roma street zitten er 4 of 5 naast elkaar), Melanie kon bellen waar zij die nacht zouden slapen (en misschien nog op stap zouden gaan) of een collega om een slaapplaats vragen. Marije heeft een caravan en ik ben altijd welkom om daar te slapen, maar ik had het nu niet van tevoren gevraagd en dat is natuurlijk wel handig. En als ik echt geen slaapplaats kon vinden kan ik altijd nog in de auto slapen.
Op de ouderavond was naast het onderwijsteam ook het bestuur aanwezig. Een aantal van hen zag ik voor de eerste keer, anderen had ik op de NTCdag al gezien of wanneer ze hun kinderen naar school brachten. Helaas was de opkomst van ouders niet zo groot, maar we hebben er toch een gezellige avond van gemaakt. :-)
Na een voorstelrondje hebben we het gehad over de financiën, verbeteringen naar aanleiding van het inspectiebezoek twee jaar geleden en de doelstellingen voor de komende jaren. Ook het huiswerk kwam weer even terug. We hebben verteld wat ons beleid hierin is en dat het zonder huiswerk toch wel lastig is om alle lesstof die normaal in ongeveer 9 uur per week in Nederland wordt gegeven, nu binnen 2,5 uur te behandelen.
Toen ik na het formele gedeelte vertelde dat ik nog een slaapplaats moest gaan zoeken, werden me van alle kanten slaapplaatsen aangeboden. Uiteindelijk heb ik bij de ouders van twee kinderen uit mijn klas op de logeerkamer geslapen. Een heel mooi huis waar ik gastvrij werd ontvangen. Ik kreeg nog wat te eten, heb wat tv gekeken (het nieuws sinds lange tijd op tv i.p.v. onderweg op de radio) en heb toen in bed nog het begin van een film gekeken op mijn laptop, waarna ik besloot dat ik toch te moe was om hem helemaal te volgen en ben gaan slapen.

Op vrijdag 23 maart hadden we een groot feest. Het was al weer een tijdje geleden dat we in het huis een feest hadden gegeven en we hadden ook deze keer weer een aantal mensen uitgenodigd om, nadat we zelf hadden gebarbecued, feest te komen vieren in ons mooie huis. In Australië is een BYOB (Bring Your Own Beer/Booze) feestje heel normaal. Je nodigt een aantal mensen uit en zorgt voor muziek etc. De gasten nemen zelf hun eigen drinken mee.
Vooraf hadden we de taken goed verdeeld. Ik zorgde voor het vuur en de barbecue, Sam en Mel reden op en neer als pendelbus, zodat niet de hele oprit vol auto’s zou staan, Matt zorgde voor de muziek (boxen/versterker kopen, muziek draaien) en ga zo maar door.
Ik had Florence om 14u een berichtje gestuurd of ze een kratje Grolsch mee kon nemen uit Byron Bay, maar daar had ik niets meer van gehoord. Toen ik belde stond haar telefoon uit en Mel nam ook niet op. Toen ik Mel een berichtje stuurde, vertelde ze dat ze al op de terugweg waren en dat ze tijdens het pendelen wel een kratje zou halen. Om een lang verhaal kort te maken: Uiteindelijk hadden ze nog niets meegenomen, ging ik om 23:45u met ze naar de bottleshop en kwam daar aan toen de winkel net 10 minuten dicht was. Gelukkig kon ik van Dom (de broer van Matt, die deze week ook bij ons was) en Jamie zoveel bier pakken als ik wilde. Het was een erg geslaagd feest, er waren ongeveer 50 gasten en we hebben geen problemen gehad.
Om 5:00 uur was het feest nog niet afgelopen, maar nam ik even een pauze om te Skypen met Joost en Joozt, want die waren jarig en vierden dit samen met wat vrienden in Goirle. Ondanks de trage verbinding van mijn internet heb ik toch een indruk van het feestje daar gekregen. Ik heb nog wat voor ze gezongen en heb vanuit Australië kunnen zien dat Joost zijn cadeau kreeg.
Na nog wat bij het zwembad te hebben gezeten en binnen en buiten te hebben gekletst met de muziek zacht/uit, kwam de zon op en waren er nog een paar gasten achtergebleven. Deze lagen verspreid door de kamer op de grond en op de bank, of liepen zenuwachtig rond terwijl ze bedachten hoe ze terug naar hun hostel konden gaan. Florence was wat eerder al vertrokken om Mirjam weg te brengen en was niet meer teruggekomen. Ik had gedronken en was niet van plan te gaan rijden en het zelfde verhaal gold voor de andere autobezitters.
Nadat ik met twee Duitse gasten alle bierdopjes, lege flessen en peuken had opgeruimd was Flo nog steeds niet terug en zijn ze terug gaan lopen in de hoop een lift te vinden. We hadden immers geen telefoonnummer van een taxibedrijf of inlichtingen, dus was dit voor mij een ideale gelegenheid om ze buiten te vegen.
Een uur later zat er ineens een Japanse gast aan tafel in de tuin. Hij had blijkbaar in een slaapkamer liggen slapen en was dus niet mee weggegaan. Een paar uur later heeft Dom hem weggebracht, terwijl de anderen binnen de rest hebben opgeruimd.
Al met al dus een geslaagd feest.