"Geen water meer?"

Sinds dit weekend verblijven er in ons huis ook 2 jongens uit Quebec, Sam(uel) en Chris(tophe). Flo(rence) en Mel(anie) hadden ze al eerder gesproken en daarom kwamen ze vrijdag na de BBQ al even kijken. Omdat ik met de andere Nederlandse jongens aan het toepen was (met een vreemde volgorde van hoog naar laag: 10-9-8-7-Boer-Vrouw-Heer-Aas) en nog niet was verslagen, wilden Sam en Chris dit ook graag leren. Naast het toepen hebben we ook veel “master/president en asshole” gespeeld.
De Nederlanders vertrokken maandag laat in de middag in plaats van zondagochtend en met Bianca (collega van de Nederlandse school) had ik afgesproken om nog een keer dolfijnen te gaan spotten tijdens een kajaktocht in Byron Bay. Omdat ze de week erna naar The Great Road bij Melbourne wilde en daarna al naar huis ging, kwam Bianca maandag met de bus naar Byron. We hadden daar op het strand afgesproken en na wat gesurfd te hebben gingen we terug naar de villa. Bianca voelde zich niet erg lekker en ging even op bed liggen. Omdat Herre de kraan niet had dichtgedraaid zaten we voorlopig zonder water (we zijn daar afhankelijk van regenwater) en Bianca was ondertussen een stuk zieker geworden. Erg vervelend als je telkens een emmer water uit het zwembad moet halen om de wc door te spoelen. De Nederlanders vertrokken die dag naar Brisbane om na Australië verder te reizen, dus hadden er zelf geen last van.
Omdat Bianca zich dinsdag nog niet zo goed voelde, hebben we de dolfijnentrip wat uitgesteld. Het ging gelukkig al wel vooruit, dus heb ik haar met de laptop en een paar films op de bank achtergelaten toen ik even de stad in ging. Ondertussen kwam er een vrachtwagen om de silo weer met water te vullen.
Woensdagochtend hadden we de keus om met één van de kayakbedrijven in zee te gaan of om naar ‘the secret beach’ te gaan, waar in de ochtend ook wel dolfijnen zitten. Na even twijfelen en overleggen zijn we met de hele groep naar White Beach gegaan. Hier hebben we gesurft en ik heb nog wat gesnorkeld (met mijn zo waterdicht mogelijk ingepakte arm). Helaas was het al weer veel te snel tijd om terug te gaan omdat we moesten werken. Snel nog even souvenirs, lunch en traktaties in Byron Bay gehaald omdat het Bianca’s laatste lesdag was en deze keer gezellig met tweeën in de auto naar Brisbane.

8 maart was het volle maan en daarom zou er een Full Moon Party op het strand zijn. Een beetje hetzelfde als de vorige keer dat er op het strand een kampvuur was. Toen we op het strand aankwamen zagen we geen vuur in de verte en zijn we maar op het strand gaan zitten. We hadden een pak wijn meegenomen en er zaten een heleboel groepjes op het strand. Bij de ingang hadden een paar mensen een zandsculptuur gemaakt. Het stelde een draak voor en uit zijn neusgaten kwam vuur.
De dag erna hebben we heerlijk uitgeslapen en ’s avonds heb ik mijn kippenpootjes op de barbecue gelegd. Omdat mijn huisgenoten van tevoren wisten dat ik de barbecue ging aansteken waren ze bij de supermarkt gestopt en heb ik voor hen ook worstjes en steak geroosterd.
Omdat we alleen de eerste keer houtskool hadden gekocht en de rest van de zak houtskool in de regen had gestaan moest er vorige week al gewoon met hout worden gebarbecued. Eerst de blokken laten verkolen en dan het vlees erboven. Deze keer duurde dat extra lang omdat ik alle goede blokken al had gebruikt.
Toen we rond 22u klaar waren met eten zijn we Byron Bay ingegaan en overal waar we langskwamen was er live muziek. Op elke hoek van de straat, in het park en natuurlijk in elk café.

Zaterdag was de dag dat Adèlaïde naar Nieuw-Zeeland vertrok. Omdat het haar laatste dag was wilden we met z’n allen de zonsopgang bewonderen vanuit de tuin (of eigenlijk was het idee vanaf het strand hoorde ik later). Toen ik rond 6:15u de tuin in wandelde zat alleen Adèlaïde daar en ze zei dat ik de sunrise net gemist had. Hoewel het al redelijk licht begon te worden zat de zon nog steeds achter de bergen. Na een tijdje gewacht te hebben kwam toch echt de zon boven de bergen uit en heb ik een heleboel foto’s gemaakt om te kijken of er iets moois tussen zat.
’s Avonds zijn we naar de vuurtoren gegaan om de maan op te zien komen. Na daar de zonsondergang te hebben gezien en een uur te hebben gewacht, kwam de maan eindelijk tevoorschijn. Ondertussen hadden Chris en Sam nog een Wallabie gezien. Helaas had deze zich al in de bosjes verstopt toen ik daar was.

Toen het om half negen helemaal donker was, gingen we naar een aantal kroegen. Eerst naar de Rails, vervolgens bij The Beach Hotel lekker buiten in het gras gezeten en gekletst met een paar dames die op verkenning waren voor de afterparty van de bruiloft de dag erna. Toen The Beach Hotel ging sluiten, zijn we naar Lalaland gegaan, maar omdat ik geen dichte schoenen aanhad mocht ik er niet in. Toen we de straat over waren gestoken, kwamen we bij een ander feest uit, dat ergens op een dak werd gehouden. Uiteindelijk zijn we ook daar weggegaan en ben ik met het groepje vrouwen nog naar de discotheek Cocomongos geweest. Een hele lange, maar gezellige dag. Toen we uit de discotheek weggingen heb ik Chris en Sam opgepikt en zijn we terug naar huis gereden.