Rondreizen op het zuidereiland zonder Thijs (3/3)

20&21-8-12: Christchurch
De laatste dagen in Nieuw-Zeeland heb ik weer in de omgeving van Christchurch doorgebracht. Via Cavendish, Mt Hutt, Methven en Rakaia ben ik over de langste brug van Nieuw-Zeeland naar Orana Park in Christchurch gereden.

Toen ik bij Orana Park (een soort dierentuin/Beekse Bergen) aankwam, mocht ik meteen doorlopen om de giraffen eten te geven. De drie giraffen die in dit park aanwezig waren, rolden hun tong om de tak die je vasthad en trokken vervolgens heel hard aan die tak, waarmee ze hem van alle blaadjes stripten (mits je de tak stevig vasthield). Eén van de giraffen at de blaadjes ook uit je hand als je zelf de blaadjes al van de tak had gehaald.
De voedertijden sloten heel strak op elkaar aan, dus nadat ik een rondje door het park had gemaakt kon ik achter de vrijwilligers aanlopen om de dieren eten te geven. Zo heb kon je bijvoorbeeld zelf de kalfjes, schapen, konijnen, cavia’s, varkens en lama’s eten geven en kijken hoe de apen en leeuwen werden gevoerd.
Ook hier hadden ze kiwi’s die, in tegenstelling tot de vogels in het andere park, niet telkens domweg hetzelfde rondje liepen om hun eten te zoeken. Een andere vogel die je hier zag is de, heel erg slimme, kea. Deze vogel houdt er wel van om een geintje uit te halen en wordt daardoor niet altijd in de omgeving gewaardeerd.

Na het bezoek aan het Wildlife Park, ben ik weer even naar de bieb in Christchurch gegaan en heb ik bij i-Site op het vliegveld een skydive geboekt voor 22 augustus.

De camper heb ik buiten de stad op een parkeerplaats geparkeerd en daar heb ik geslapen. De parkeerplaats bleek naast een schietvereniging te liggen en dat zorgde ’s avonds voor het nodige lawaai.

De volgende ochtend ben ik naar het park ‘Steam engines’ gegaan, wat ongeveer 200 meter verderop lag. Terwijl ik daar rondliep was er niet zo veel te zien. Er liepen geen mensen rond en het leek een redelijk verlaten terrein, op een spoorrails en wat werkhallen na.

Toen ik weer weg wilde gaan, bleek dat ik vast zat met de camper in het natte gras. Ik pakte wat takken die onder een boom lagen, zodat ik deze onder de wielen kon leggen. Nog geen minuut later, kwam er iemand aanfietsen die me vroeg wat ik van plan was en dat ik niet moest proberen om weg te komen. Hij zou een traktor gaan regelen om mij eruit te trekken. Inmiddels was er een vader met twee kinderen aangekomen en dit was voor hen de attractie van de dag, na het gevraagd te hebben was er verder inderdaad niets te doen hier.

Het grootste gedeelte van deze dag heb ik gelezen en ’s avonds heb ik vanaf het vliegveld gebeld om te kijken of de skydive door zou gaan, maar er was nog niets bekend over het weer.


22-8-12:
Toen ik deze ochtend om 7 uur naar het skydivecentrum belde, bleek het skydiven niet door te kunnen gaan vanwege het slechte weer.
Hierdoor had ik genoeg tijd over om de camper verder schoon te maken, al mijn afval weg te gooien en te tanken, voordat ik mijn camper in ging leveren.
Toen ik na een half uur geholpen werd, werd eerst de camper gecontroleerd en werd me verteld dat ik nog een keer moest gaan tanken omdat hij nog niet helemaal vol zat. Ik ben toen weer naar de benzinepomp gereden om er nog een paar liter bij te gooien en toen alles verder in orde was, ben ik met een aantal anderen naar het vliegveld gebracht.
Hier heb ik nog wat gegeten, mijn bagage ingecheckt, nog een paar kaarten geschreven en naar souvenirs gezocht, voordat ik door de douane en terug naar Brisbane ging.